Joanna Krajewska, Formowanie gatunku

Ikebana to tradycyjna, japońska sztuka układania kwiatów. Tym prostym zdaniem zwykło się w Europie i Ameryce nazywać niezwykle skomplikowany proces artystyczny, który od układającego wymaga zaawansowanej wiedzy botanicznej, wrażliwości estetycznej i wyczulenia na trudno dostrzegalne piękno. Dla artysty zajmującego się ikebaną bardziej interesujący jest sam proces tworzenia kompozycji, a nie jej finalny efekt: odpowiedni dobór roślin i kwiatów, ich przycinanie i dostosowywanie do ogólnych założeń kompozycji przypomina proces medytacji. Zwykle podziwiamy efekt końcowy, który zachwyca swoim ułożeniem i harmonią kompozycji, nie zastanawiając się nad tym, jakie czynności towarzyszyły powstawaniu konkretnego układu. Skracanie, przycinanie, wyginanie poszczególnych elementów roślin ma zapewnić stworzenie idealnej kompozycji, ale też podporządkować je woli twórcy. Joanna Krajewska tworzy ikebanę na własnych zasadach. Założenia artystki są podobne do japońskiej filozofii, w projekcie również chodzi o tworzenie estetycznych kompozycji z różnych gatunków roślin, jednak Krajewska idzie o krok dalej, zmieniając się z artystki w kreatorkę. Nie tylko tworzy kompozycje – łącząc elementy pochodzące od różnych roślin i kwiatów stwarza de facto nowy, nieistniejący gatunek. Nowe twory, dzięki zastosowanym mediom (kolaż cyfrowy, grafika 3D) stają się realne i „ożywione”. Artystka eksperymentuje i choć finalny efekt całego procesu jest niezwykle estetyczny, nie jest pozbawiony dość niepokojącej refleksji dotyczącej obecności człowieka i jego ingerencji w środowisko. Bioinżyniera już dawno wyszła z ekranów filmów science fiction stając się częścią naszej codzienności, w mniejszym lub większym stopniu: zabiegi, którym poddajemy nasze ciało, modyfikacje żywności, by lepiej spełniała narzucone standardy stały się już normą, podobnie zresztą jak gospodarka rabunkowa wyniszczająca poszczególne ekosystemy. Krajewska, w subtelny sposób, porusza tematy niewygodne, zastanawiając się przy tym jak daleko może posunąć się człowiek, by zaspokoić swoją ciekawość i potrzeby rozwoju. Rośliny tworzone przez artystkę nie spełniają konkretnej roli, są z pozoru estetyczną podnietą, jednak sposób ich tworzenia ma w sobie mroczny pierwiastek kontrowersji.

Joanna Krajewska – absolwentka wydziału grafiki (ASP im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu w latach 2015-2019, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 2017-2018), ukończyła kierunek „Mediacja sztuki” na ASP im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. W latach 2018/2019 laureatka stypendium artystycznego prezydenta Wrocławia. Dwukrotna laureatka stypendium rektora ASP we Wrocławiu. Finalistka 18.edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Posługuje się najczęściej grafiką 3D i rysunkiem. Poszukuje punktów styku działalności człowieka i natury, poddając je analizie, odtwarzając organiczność w nieorganicznym medium i na odwrót,  szukając równoległych zjawisk w obu tych światach.