Zoom na artystkę: Agata Jarosławiec

W dziale ZOOM NA ARTYST(K)Ę kolejno prezentujemy sylwetki poszczególnych finalistek i finalistów trwającej obecnie 19. edycji Artystycznej Podróży Hestii. Choć na żywo ich prace będzie można obejrzeć dopiero w roku 2021, na podwójnej wystawie finałowej 19. i 20. edycji, zadbamy o to, żeby jak najlepiej przybliżyć Wam ich twórczość.

AGATA JAROSŁAWIEC

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, V rok, Wydział Malarstwa

Agata Jarosławiec (ur. 1991) zajmuje się malarstwem, rzeźbą i ceramiką użytkową. W latach 2010–2014 studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Video-performance I never touched my father like that zgłoszony przez Agatę Jarosławiec do konkursu jest częścią jej dyplomu magisterskiego. Artystka opowiada w nim niezwykle osobistą historię:

"Mój ojciec nigdy nie wysłał SMS-a, nigdy też nie zjadł cheeseburgera w Macu, ani nie otworzył skrzynki mailowej. Zmarł w 1991 roku (roku mojego urodzenia), tuż przed zmianami transformacji lat 90. i na długo przed dołączeniem Polski do Unii Europejskiej, jako dziecko PRL-u. Uświadomienie sobie tego powoduje we mnie uczucie narastającej odległości między mną a moim ojcem, odległości nie tylko pokoleniowej, lecz powiedziałabym, że transepokowej. 29 lat po śmierci ojca postanowiłam stworzyć jego silikonową podobiznę, by dać sobie fizycznie poczuć jego obecność. Żmudna praca nad silikonową rzeźbą stała się tłem dla procesów zachodzących w warstwie psychicznej i emocjonalnej. Okazało się, że podczas rzeźbienia nie muszę posługiwać się małą fotografią, lecz mogę rzeźbić patrząc w lustro. Było to dla mnie odkrycie absolutne – podobieństwo moje i ojca, którego wcześniej nie byłam w stanie dostrzec.
Projekt o moim ojcu jest próbą przepracowania traumy związanej z nieobecnością, a także próbą zdefiniowania własnej tożsamości opartej na braku męskiego wzorca. Film, zrealizowany w opuszczonym wiejskim domu, przybliża wrażenie nostalgii, rozumianej jako tęsknoty za czymś, co nigdy się nie wydarzyło. Ruch w filmie został zmanipulowany, czasem trwa dłuższą chwilę, jest zapętlony, a dwukierunkowość gestu posłużyła mi do zobrazowania dawania sobie troski poprzez zmierzenie się z własną traumą. Dzięki wykorzystaniu medium fotografii i filmu mogłam przyjrzeć się relacji z własnym ojcem, której wcześniej nie było – a która zaczęła się właśnie kształtować. Czasem okazywało się, że dopiero spojrzenie na sytuację wykreowaną przed obiektywem sprawiało, że byłam w stanie odkryć nowy rodzaj tęsknoty za realną osobą".

Wybrane wystawy zbiorowe:
2020:
• Szybki Egipt, Gdańska Galeria Miejska, Gdańsk
2019:
• Utajone, SURVIVAL 17. Przegląd sztuki, Wrocław
• II Zimowy Salon Młodych, Zofia Weiss Gallery, Kraków - III nagroda
• Trwa-nie, Cracow Art Week KRAKERS, Muzeum Etnograficzne, Kraków
• Rysunkiem o rysunku, Muzeum Narodowe, Kraków
• 200 lat Akademii 100 lat Akademii Kobiet, Galeria Drugie Piętro ASP, Kraków
• Krakowski Salon Sztuki, Pałac Sztuki, Kraków
2018:
• Perpetuum Mobile, Pawilon, Poznań
• Dotyk wolności, Pałac Sztuki, Kraków
• NOTO - Międzynarodowy Konkurs Studencki, Pawilon Józefa
Czapskiego MNK, Kraków