• miejsce Pawilon Sztuki ERGO Hestia
  • data 12 stycznia 2019

Przemysław Garczyński – „Perspektywa+”

Perspektywa to sposób patrzenia na otaczającą nas rzeczywistość. To sposób postrzegania świata, przestrzeni i obiektów znajdujących się na różnych płaszczyznach. Perspektywa może być różna: jest zależna od miejsca, z jakiego spoglądamy na obiekt, zależy także od naszego charakteru czy poglądów politycznych. Na pierwszej w 2019 roku wystawie w warszawskim Pawilonie Sztuki ERGO Hestia zobaczymy nowy malarski cykl finalisty 17. edycji konkursu APH, Przemysława Garczyńskiego. Wystawa Perspektywa+ pokazuje, jak szerokie jest pole widzenia artysty. Inspirowane spuścizną awangardy, nawiązujące do twórczości Berlewiego czy Theo van Doesburga prace w wielowymiarowy sposób odnoszą się do otaczającej nas rzeczywistości. Wystawa Perspektywa + pokazuje, jak szerokie jest spektrum podejmowanych przez artystę badań. Równie szerokie jest pole interpretacji prac zgromadzonych na wystawie: każdy z widzów może skupić swoją uwagę na innym elemencie kompozycji, odnajdując odmienne znaczenia czy wartości. W malarstwie Garczyńskiego widać inspirację architekturą, urbanistyką czy przestrzennym zakomponowaniem krajobrazu. Artysta intencjonalnie pomija w swoich kompozycjach element ludzki. Dla Garczyńskiego najważniejsza jest konstrukcja i przestrzeń, nie znaczy to jednak, że człowiek jest marginalizowany przez artystę. Perspektywa widzenia rozszerza się na widza, który poniekąd staje się częścią tworzonego przez artystę świata. Garczyńskiego najbardziej interesuje to, co pozostawia po sobie człowiek: spuścizna homo sapiens, industrializm połączony z pierwiastkiem metafizycznym. Najnowsza wystawa w Pawilonie Sztuki wielowymiarowo analizuje zagadnienia przestrzenne. W stworzonym przez artystę świecie nie ma miejsca na przypadkowe działania. Przemyślane podejście do poszczególnych elementów obrazu sprawia, że całość układa się w harmonijną kompozycję. Wszystkie podejmowane przez Garczyńskiego działania to połączenie intuicyjnego podejścia do rzeczywistości  z logicznym myśleniem o przestrzeni. Artysta nie tworzy jednak alternatywnego świata dla realizowanych przez siebie projektów, każdy element kompozycji osadzony jest w rzeczywistości przefiltrowanej przez wyobraźnię artysty.

Następny